ႏြားအိုျမက္ႏုၾကိဳက္

မို႔မို႔ ... ဒီလူႀကီးကို ၾကည့္လို႔မရ။ မ်က္ႏွာေၾကာကို မတည့္။ လူေကာင္ႀကီးက ႀကီးသေလာက္ စကားသံက ခြ်ဲခြ်ဲနဲ႔ သူ႔နာမည္က မ်ဳိးဝင္းသူတဲ့။ မမခင္သီတာကလည္း တစ္မ်ဳိး ဘယ္လိုနားလည္ရမွန္းမသိ။ မို႔မို႔ မ်က္ႏွာေၾကာမတည့္ေသာ လူႀကီးက မမႏွင့္ အိမ္မွာ အတူ လာေနမယ္တဲ့။ မမ ေယာက္်ားယူမွာလားလို႔ေမးေတာ့ “ မို႔မို႔ နားမလည္ေသးပါဘူး ညီမေလးရယ္” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ မို႔မို႔က ငယ္ ေသးတယ္တဲ့။ မို႔မို႔ မငယ္ေတာ့ဘူးလို႔ ျပန္ေျပာခ်င္လိုက္တာ မေျပာရဲလို႔ မို႔မို႔ အသက္(၁၅)ႏွစ္ထဲေရာက္ေနၿပီ။ အပ်ဳိျဖစ္တာေတာင္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။ ၿပီးေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသူ (၉) တန္းေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ။ အဲဒီလူႀကီး ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ လာေနမွာလဲ လို႔ေမးေတာ့ မသိေသးဘူးတဲ့။ ေကာင္းေရာ။ အရင္တုန္းက အဲဒီလူႀကီး အိမ္ကို ခဏခဏလာဖူးတယ္။ မို႔မို႔ကို ဆက္ဆံတာ သူငယ္ႏွပ္စားေလးလို ဆက္ဆံသလုိပဲ မႀကိဳက္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ လူကို ၾကည့္ရင္ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေပါ့။ သူက ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ မို႔မို႔ တစ္ကုိယ္လုံးကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားေနတဲ့ မ်က္လုံးမ်ဳိးေတြနဲ႔ ၾကည့္တတ္တယ္။ မို႔မို႔ သိပါတယ္။ ဒီလူႀကီး အိမ္မွာလာေနရင္ မမနဲ႔ အတူတူ အိပ္မယ္ဆိုတာကိုေလ။ မို႔မို႔ စိတ္ညစ္တယ္။ မမကိုလည္း မေျပာရဲဘူး။

မမခင္သီတာက မို႔မို႔ရဲ႕ အစ္မအရင္းေခါက္ေခါက္ မဟုတ္ေပမယ့္ တစ္ဝမ္းကြဲအစ္မ။ ၿပီးေတာ့ မို႔မို႔ကို မိဘလိုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့သူ။ မုိ႔မုိ႔ (၄)ႏွစ္သမီးေလာက္က မုိ႔မို႔ အေဖနဲ႔အေမ၊ ေနာက္ မမခင္သီတာရဲ႕ အေဖနဲ႔အေမ၊ မမရဲ႕အစ္ကို သူတို႔အားလုံး တြံေတးတူးေျမာင္းထဲမွာ သေဘၤာနစ္တဲ့ထဲ ပါသြားၾကသည္။ အဲဒီေနာက္ မုိ႔မို႔ကို မမခင္သီတာက ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္လာခဲ့ရသည္။ ဒီေတာ့ မုိ႔မို႔က မမခင္သီတာကို မလွန္ရဲတာလည္း မဆန္းေပ။

အဲဒီ မ်ဳိးဝင္းသူ ဆိုတဲ့လူႀကီး အိမ္မွာလာေနရင္ ဘယ္လိုဆက္ၿပီး စခန္းသြားရပါ့မလဲ ဟူေသာ အေတြးေတြက မို႔မို႔၏စိတ္ကို ညစ္ႏြမ္းေစေလသည္။

*** *** ***

အစိမ္းေရာင္ မီးလုံးေလးက ဖိုက္ဝပ္(က္)ေလးပင္ ျဖစ္ေပမယ့္ အေမွာင္ႀကီးစိုးမႈေၾကာင့္ အခန္းထဲတြင္ လင္းလင္းထိန္ထိန္ ျဖစ္ေနသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက ခင္သီတာ၏ အက်ႌၾကယ္သီးေလးေတြကို တစ္လုံးခ်င္းျဖဳတ္ရင္း အိပ္ယာေပၚတြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနေသာ ခင္သီတာ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ေနသည္။ ခင္သီတာမွာ ရွက္ရြံ႕အားနာေသာ မ်က္ႏွာေလးျဖင့္ မ်ဳိးဝင္းသူကို ၾကည့္ရင္း

“အို…အိုေနပါေစ ကိုဝင္းရယ္ သီတာ့ဖာသာ ျဖဳတ္ေပးပါ့မယ္” ဟု ေျပာရွာသည္။
“ရွက္မေနပါနဲ႔ သီတာရယ္ ကိုဝင္း ျဖဳတ္ေပးပါ့မယ္ဟုတ္လား” ေျပာရင္းမ်ဳိးဝင္းသူက ရဲရဲတင္းတင္းပင္ ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ေလရာ ဘရာစီယာေလး မလုံမလဲ ကာကြယ္ထားေသာ ခင္သီတာ၏ ရင္သား ႏွစ္မႊာမွာ ႐ုန္းကန္၍ ထြက္လာေတာ့ရာ ဒါကိုၾကည့္ရင္း မ်ဳိးဝင္းသူ၏ မ်က္လုံးမ်ား ဝင္းလက္၍သြားသည္။
“သီတာက သိပ္လွတာပဲ ဒါေၾကာင့္ ကိုဝင္းက သိပ္ခ်စ္ေနမိတာ”

မ်ဳိးဝင္းသူက ေျပာရင္း သူမ၏ ဘရာစီယာေလးေရာ ထမီကိုပါ ဆြဲ၍ ခြ်တ္လိုက္ေလေတာ့ရာ ခင္သီတာ မ်က္ႏွာေလး ရဲကနဲ ျဖစ္သြားရေလသည္။ သူမ၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ေပါင္ရင္းမွ အတြင္းခံ အသားကပ္ ေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးမွ လြဲ၍ ျဖဴေဖြးၿပီး ဝင္းဝါေသာ အသားဆိုင္ေတြက မ်ဳိးဝင္းသူ၏ စိတ္ေတြကို ထလို႔မဆုံးေအာင္ ျဖစ္ေနေခ်သည္။

“အို ကိုဝင္းကလည္း ဘာလို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကည့္ေနရတာလဲ”
လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို ရင္ဘတ္ေပၚ ယွက္တင္ရင္း ခင္သီတာက ရွက္ရြံ႕စြာျဖင့္ မ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ေျပာလိုက္သည္။
“ေနပါအုံး သီတာရယ္ ကိုဝင္း အားရေအာင္ ၾကည့္ပါရေစအုံး သီတာ့တစ္ကိုယ္လုံးက တကယ့္ကို ခ်စ္စရာႀကီး ဟင္း…ဟင္း ကိုေတာ့ သိပ္ခ်စ္ေနၿပီ အခ်စ္ရယ္ သိပ္ခ်စ္ေနၿပီ”

မ်ဳိးဝင္းသူက တုန္ယင္ေသာအသံျဖင့္ တတြတ္တြတ္ေျပာရင္းက ခင္သီတာ၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္ရာ လက္ေလးဆစ္ခန္႔ ဟာသြားၿပီး အတြင္းမွ ဝင္းဝါေသာ ဖားခုံညႇင္းမို႔မို႔ေလးက ဝင္းကနဲ ေပၚထြက္လာေတာ့ရာ မ်ဳိးဝင္းသူမွာ စိတ္ကို မခ်ဳပ္တီးႏိုင္ေတာ့သည့္အလား သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးအား ႀကံဳးကနဲေပြ႔ဖက္၍ သူ၏ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ ဆြဲသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ေက်ာ့ရွင္းေသာ သူမ၏ လည္တိုင္ေလးကို အငမ္းမရ နမ္းလိုက္ရာ ခင္သီတာမွာ တစ္ကုိယ္လုံး တြန္႔လိမ္သြားၿပီး ခင္သီတာမွာ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့၍ နီတာရဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္မႊာက ဖြင့္ဟ၍လာသည္။

မ်ဳိးဝင္းသူက ခင္သီတာအား ႏႈတ္ခမ္းျခင္းေတ့၍ အသက္ကိုေအာင့္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း နမ္းယူလိုက္ရာ ခင္သီတာမွာ မ်က္လုံးမ်ား ျပာေဝသြားေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲ၍ခြ်တ္ရာ ခင္သီတာကလည္း အယ္ေနေသာဖင္ႀကီးကို ႂကြ၍ေပးသျဖင့္ ေဘာင္းဘီေလးမွာ ကြ်တ္ထြက္သြားၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလး တစ္ခုလုံး ဘာအဝတ္အစားမွ မရွိေတာ့ဘဲ ကိုယ္လုံးတီးေလးျဖစ္သြားေလသည္။

မ်ဳိးဝင္းသူသည္ ခင္သီတာ့ကိုယ္လုံးေလးအား ေမြ႔ယာေပၚသုိ႔ အလိုက္သင့္ေလး ခ်ေပးလိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ခင္သီတာ၏ ရွိဳက္ဖိုႀကီးငယ္ အသြယ္သြယ္တို႔ျဖင့္ ကိုယ္လုံးေလးမွာ မီးေရာင္စိမ္းလဲ့လဲ့ေအာက္ဝယ္ ျမင္ရသူ အသက္႐ွဴမွားေလာက္ေအာင္ အလွႀကီးလွေနေပသည္။ ဝင္းဝါေသာ အသားစိုင္မ်ားေအာက္ဝယ္ ပိတုံးေရာင္ဆံႏြယ္ေလးမ်ားက ဖ႐ိုဖရဲေလးက်ေနေသာေၾကာင့္ ခင္သီတာ၏ အလွမွာ စာဖြဲ႔မကုန္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနေလသည္။

ေမာက္မို႔ေဖာင္းႂကြလွ်က္ရွိေသာ သူမ၏ ရင္သားႏွစ္မႊာမွာလည္း သူမမွာ ပက္လက္ေလးေနသည္ျဖစ္၍ နံေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္သုိ႔ အိစက္ေနၾကလင့္ကစား သိသိသာသာႀကီးပင္ မို႔ေမာက္ထေနၿပီး အသက္႐ွဴလိုက္တိုင္း ထ၍ေနေလသည္။ မ်က္စိေအာက္ဝယ္ ထင္ထင္ရွားရွား ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ျမင္ေနရေသာ ခင္သီတာ၏ အလွေၾကာင့္ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ရင္တြင္းမွာလည္း ရမၼက္မီးက တညီးညီး ေခၚေဆာင္လာခဲ့ၿပီး မုန္ယိုေနေသာ ဆင္ႀကီးပမာ ျဖစ္လာခဲ့ကာ သူ၏ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္မ်ားကို ခြ်တ္ခ်လိုက္ေတာ့သျဖင့္ တုတ္ခိုင္ေသာသူ၏ လီးႀကီးမွာ ေျဖာင့္တန္းေထာင္မတ္စြာ ထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္။

မ်ဳိးဝင္းသူသည္ သူမ၏ကိုယ္ေဘးတြင္ အလိုက္သင့္ ဝင္အိပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ခင္သီတာ၏ ႏို႔သီးေလးမ်ားကို ပါးစပ္ျဖင့္ အငမ္းမရ တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ယူလိုက္ေလရာ ခင္သီတာ၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ကာမစိတ္ေတြ တရိပ္ရိပ္တက္လာရသည္။ သူမ၏မ်က္ႏွာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရမက္ခိုးရီေဝေနသည့္ မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ သူ႔အား ျပန္ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ နီနီရဲရဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူလိုက္ျပန္သည္။

“ခ်စ္တယ္ေနာ္သိလား”
“ခ်စ္တာေပါ့ကိုဝင္း ရယ္”

ခင္သီတာ၏ ညိဳ႕ျမဴေတာင့္တေသာ အသံေလးက မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ရင္ကို လႈပ္ခတ္ေစသည္။ ထုိ႔ေနာက္ မ်ဳိးဝင္းသူက ခင္သီတာ၏ အိတင္းၿပီး ထိရက္စရာမရွိေသာ ေပါင္တန္ထြားထြားႀကီးမ်ားအား သူ၏ဒူးေခါင္းႀကီးျဖင့္ ထိုးကာခြဲလိုက္ၿပီးေနာက္ ေပါင္တံေဖြးေဖြးႀကီးမ်ား ၾကားသို႔ဝင္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္ ခင္သီတာ၏ ေပါင္တံႀကီးအရင္းမွ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ဟက္တက္ေလးကြဲေနၿပီး အဆင္သင့္ေလးျဖစ္ေနေလသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူသည္ အစြမ္းကုန္ မာန္ထေနေသာ သူ၏ လီးတန္ႀကီးထိပ္ဖူးအား ညာလက္ျဖင့္ကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ခင္သီတာ၏ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးၾကားမွ တြင္းဝေလးဆီသုိ႔ ဖိကပ္၍ ေထာက္လိုက္သည္။

“အိုဟင့္”

ခင္သီတာ၏ ကိုယ္လုံးေလး တြန္႔ကနဲျဖစ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကို အားႏွင့္ အသာဖိ၍ သြင္းလိုက္ရာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တဒစ္ဒစ္ႏွင့္ တထစ္ခ်င္း နစ္ကာဝင္သြားေတာ့သည္။
“ျဗစ္ ျဗစ္ အင့္ အင့္ အင္း ျဗစ္ ျဗစ္ ဟင္း ဟင္း”

ခင္သီတာမွာ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးအား သူမ၏ သြယ္တန္းေသာ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိုင္းဖက္ထားၿပီးေနာက္ တဟင္းဟင္းျဖင့္ ညီးညဴေနေလသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက လီးကိုတစ္ခါတည္း အရင္းထိ ဖိမသြင္းေသးဘဲ တစ္ဝက္ေလာက္တြင္ ရပ္ထားလိုက္ၿပီး ေနာက္အသာျပန္၍ ဆြဲႏႈတ္လိုက္ရာ ခင္သီတာ၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားမွာ လီးျဖင့္ကပ္၍ အလိုက္သင့္လန္၍ ပါလာသည္။

ထို႔ေနာက္ လီးကို ဒစ္ေပၚမွ ျပန္၍ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအတိုင္းထပ္၍ လုပ္ေပးလိုက္ရာ ခင္သီတာ၏ ေစာက္ေခါင္းေလး အတြင္းဝယ္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္၍ ထြက္လာေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မ်ဳိးဝင္းသူက သူ၏လက္မ်ားကို ခင္သီတာ၏ ဂ်ဳိင္းေအာက္မွ လွ်ဳိ၍ ပုခုံးကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲ၍ လီးကို အဆုံးထိေဆာင့္၍ သြင္းလိုက္ေလသည္။
“ျဗစ္ ျဗစ္ ဒုတ္ အင့္ ကြ်တ္ ကြ်တ္ ကြ်တ္”

ခင္သီတာ၏ စုပ္ထိုးသံေလးမွာ တကြ်တ္ကြ်တ္ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။
“ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ ကိုရယ္”
“နာလို႔လား သီတာ”
“ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း”

ခင္သီတာက ေခါင္းေလးကို ရမ္းျပလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်ဳိးဝင္းသူက အားတက္လာၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္၍ လိုးေတာ့သည္။
“ႁပြတ္ … ျဗစ္ ပလြတ္ ႁပြတ္ ဟင့္အင့္ ျဗစ္ ျဗစ္ အင့္”
ခင္သီတာ၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ားမွာ စင္းက်ေနၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးမွာ ၿပံဳးေယာင္သန္းေနသည္။ ဒါေပမယ့္ မ်ဳိးဝင္းသူက အားမရေသးပါ။
“အားမရေသးဘူး အခ်စ္ရယ္”
သူ၏ပါးစပ္ကို ခင္သီတာ၏ နားတစ္ဖက္သုိ႔ ဖိကပ္၍ ခပ္တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။
“အဟင့္ ... ကိုကလည္းကြယ္”
“ခ်စ္လို႔ပါ သီတာရယ္ ကိုဝင္း အားရေအာင္ လုပ္ပါရေစေနာ္”
“ဟင္း ကိုကေတာ့ သိပ္ကဲတာပဲ သေဘာ သေဘာ သီတာက အကိုစိတ္တိုင္းက် ခ်စ္တာကို ခံရမယ့္သူပါ ကိုရယ္”

မ်ဳိးဝင္းသူမွာ ခင္သီတာ့ စကားေၾကာင့္ ပီတိျဖစ္သြားသည္။

“ဟင္း ... ဒါေၾကာင့္ ... သီတာ့ကို ခ်စ္ရတာ”
တုံယင္ေသာ အသံျဖင့္ေျပာရင္း သူမ၏ ပါးမုိ႔မုိ႔ေလးႏွစ္ဖက္ကို သြက္သြက္ႀကီး နမ္းလိုက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေခါင္းအုံးတစ္လုံးအား ဆြဲယူၿပီး ခင္သီတာ၏ ကားစြင့္အိစက္ကာ လိုးရက္စရာမရွိေသာ တင္သားထြားထြားႀကီးမ်ားေအာက္သုိ႔ ထိုး၍ ခုလိုက္ရာ ခင္သီတာ၏ ခါး ေလးမွာ ေကာ့တက္လာၿပီးေနာက္ ဆီးခုံေလးမွာ ပုိ၍ ေမာက္လာေလသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ လီးႀကီးက အရင္းမွအဆုံးတိုင္ ျမဳပ္ေနၿပီး အဖ်ားက သားအိမ္ဝကို ေထာက္ကာ ခင္သီတာ့ရင္ထဲ က်ဥ္ေနေအာင္ ခံစားရသည္။ ခင္သီတာက ေပါင္တန္ႀကီးကို ကား၍ ဒူးကိုေထာက္၍ ကားေပးလိုက္မိသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူသည္ ကာမရမၼက္မီးေၾကာင့္ မ်က္ေတာင္မ်ား စင္းက်ေနသည္။ ခင္သီတာ၏ မ်က္ႏွာေလးအား သူ၏ရီေဝေသာ မ်က္လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ စူးစူးဝါးဝါးၾကည့္ေနရာမွ အံကို တကြ်ီကြ်ီျမည္ေအာင္ ႀကိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္...ခင္သီတာ၏ ပခုံးအား အားယူ၍ဆြဲကာ ကုတင္တစ္ခုလုံး သိမ့္ကနဲ သိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္အထိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးေတာ့သည္။

“ျဗစ္...ျဗစ္...ဒုတ္...အ...ဟ...ျဗစ္...ျဗြတ္...ျဗစ္...ဒုတ္...အင့္...”

ခင္သီတာကလည္း သူမ၏ တင္သားႀကီးမ်ားကို အခ်က္က်က်ျပန္၍ ေကာ့ေပးေနျပန္ရာ ႏွစ္ဦးသားမွာ အရသာေတြ႔၍ ကာမေၾကာတြင္ နစ္ေျမာေနၾကေလသည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႏွစ္ဦးသားမွာ ကာမဂုဏ္အျမင့္ဆုံးကို အေရာက္လွမ္းလိုက္ၾကၿပီး တစ္ဦးကိုယ္တစ္ဦး လြတ္ထြက္သြားမည္ စိုးသည့္အလား ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုၾကား ေလမဝင္ႏိုင္ေအာင္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ေပြ႔ဖက္၍ ထားလိုက္ၾကေလသည္။ ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္ေသာ သက္ျပင္းခ်သံႀကီးမ်ားက ဟင္းကနဲ ဟင္းကနဲ ေပၚထြက္လာၾကသည္။

“သီတာ...”

မ်ဳိးဝင္းသူ၏ အသံ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ေပၚထြက္၍ လာပါသည္။

“ကို…”
“ကိုဝင္းေတာ့ သီတာ့ကို တကယ္ပဲစြဲမိေနၿပီ အခ်စ္ရယ္ ... သီတာေရာ ကို႔ကို မခ်စ္ဘူးလားဟင္ ... သီတာ့ကို ခြဲရမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနၿပီ”
ခင္သီတာက မ်က္လုံးမ်ားကို မွိတ္ကာ မွိန္း၍နားေထာင္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္ဝယ္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အံ၍က်လာေသာ သုတ္ရည္မ်ားက သူမ၏ တင္ပါးဆုံႀကီးႏွစ္ခုၾကားသုိ႔ တစိမ့္စိမ့္စီး၍ က်လာသည္။

“လႊတ္ပါအုံး ကိုဝင္းရယ္ ... ဟိုဟာေတြကို သုတ္ပါရေစအုံး”

ခင္သီတာက ေျပာလိုက္သျဖင့္ သူမ၏ကိုယ္ေပၚတြင္ ေမွာက္၍အိပ္ေနရာမွ သူမ၏ ပါးေလးေတြကို ခပ္ဖြဖြနမ္းၿပီး မထခ်င္ထခ်င္ႏွင့္ သူမ၏ကိုယ္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္သည္။ လီးႀကီးက ႁပြတ္ကနဲေနေအာင္ ကြ်တ္ထြက္သြားသည္။

“သီတာေရာ...ကုိ႔ကို မခ်စ္ဘူးလားဟင္...”
မ်ဳိးဝင္းသူက အိပ္ယာေပၚတြင္ ပက္လက္မွိန္းေနရာမွ ခင္သီတာအား ျပန္၍ေမးလိုက္သည္။ သူ၏ လီးႀကီးမွာ အရည္မ်ားျဖင့္ စိုေနၿပီး ေပ်ာ့ေခြ၍က်ေနသည္။ ခင္သီတာက အဝတ္စတစ္ခုျဖင့္ သူမ၏ေပါင္ၾကားကို သုတ္ေနရင္းက မ်ဳိးဝင္းသူအား မ်က္လုံးေလး ေထာင့္ကပ္ ကာ ၾကည့္လိုက္ရင္း “ခ်စ္တာေပါ့ ကိုရယ္” ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဆစ္ကနဲ ဆြဲကာ ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ သြင္းလိုက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္…ခင္သီတာ၏ ေပ်ာင္းႏြဲ႔ေသာ ခါးေလးကို သူ၏ လက္တန္ႀကီးျဖင့္ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းျခင္း ေတ့ကာ အားရပါးရ စုပ္ယူလိုက္ေလသည္။ ခင္သီတာမွာ မ်က္လုံးေလးမ်ား စင္းက်သြားၿပီးေနာက္ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ျပန္၍ဖက္တြယ္ထားသည္။ သူမ၏ ေဖာင္းမို႔အိစက္ေသာ ရင္သားမ်ားက မ်ဳိးဝင္း သူ၏ ရင္အုပ္က်ယ္ႀကီးကို ဖိကပ္ေနသျဖင့္ တစ္ဦး၏ ရင္ခုန္သံကို တစ္ဦးက ၾကားေနရေလသည္။ အတန္ၾကာေတာ့မွ

“ခ်စ္ ... ေနာက္တစ္ခါလုပ္ၾကရေအာင္”
“ေနပါအုံးကိုရယ္ ... ကို႔ ဟိုဟာေတြကို သုတ္လိုက္အုံး ... ဒီအတိုင္းဆိုမေကာင္းဘူး ... ေပး ေပး … သီတာ သုတ္ေပးမယ္”
ေျပာေျပာဆိုဆို ခင္သီတာက မ်ဳိးဝင္းသူ၏ လီးႀကီးကို သူမ၏ လက္ကေလးျဖင့္ကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ အဝတ္စျဖင့္ ေသခ်ာစြာ သုတ္ ေပးေနေလသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ လီးႀကီးက ခင္သီတာ၏ လက္ထဲတြင္ တေျဖးေျဖးထ၍ တင္းေတာင္လာသည္။ ဒါကိုၾကည့္၍ ခင္သီတာက ၿပံဳးလုိက္သည္။

“ကဲ...ဒီတစ္ခါေတာ့...သီတာ့အလွည့္ေပါ့...”

ခင္သီတာက ခပ္ညဴညဴေလးေျပာလိုက္ရင္းက ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္တန္ႀကီးမ်ားစင္း၍ အိပ္ေနေသာ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ခြ၍ထိုင္လိုက္သည္။ ေစာင့္ေၾကာင့္ေလး ထိုင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္မႊာမွာ ကြဲဟဟေလးျဖစ္၍ေနၿပီး မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ႀကီး ျဖစ္၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ တဲ့တဲ့မတ္ မတ္ႀကီး ျဖစ္၍ေနသည္။ ခင္သီတာသည္ လီးထိပ္ဖူးႀကီးအား သူမ၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ထိုးသြင္းျမႇဳပ္ႏံွလိုက္ၿပီးေနာက္ အသာဖိ၍ ထိုင္ခ်လိုက္ေလရာ မာေၾကာ ေတာင့္တင္းေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွာ အိကနဲ အရင္းတိုင္ျမဳပ္၍ ဝင္သြားေလရာ မ်ဳိးဝင္းသူက အားမလိုအားမရႏွင့္ပင္ လီးႀကီးကို အေပၚသုိ႔ ေျမႇာက္ေကာ့ေပးလိုက္မိေလသည္။

“ျဗစ္ ... ပလြတ္ ... ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... ဒုတ္”

ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ေရေဆးငါးႀကီးပမာ ေက်ာ့ရွင္းေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ျဖင့္ အလွႀကီးလွေနေသာ ခင္သီတာ၏ ကိုယ္လုံးေလးက သူ႔အေပၚသုိ႔ အုပ္မိုးေန႐ုံမွ်မက ေအာက္ပိုင္းမွာလည္း လီးတန္ႀကီးက သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ တစ္ေခ်ာင္းလုံး တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဝင္၍ေနေလ ရာ မ်ဳိးဝင္းသူမွာ ကာမစိတ္မ်ား တရိပ္ရိပ္တက္ေနရေလသည္။

ခင္သီတာသည္ သူမ၏ကိုယ္အေပၚပိုင္းကို မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ကိုယ္အေပၚပိုင္းသုိ႔ အုပ္မိုးထားၿပီးေနာက္ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာလည္း ခပ္ေျဖးေျဖးျခင္း အထက္ေအာက္ ဖိခ်လိုက္ လႈပ္ရွားေပးေနရာ မ်ဳိးဝင္းသူအဖို႔ တသိမ့္သိမ့္ တစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ ကာမဂုဏ္အရသာကို အစြမ္းကုန္ခံစားေနမိေလသည္။ ခင္သီတာ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးကလည္း ဆြဲငင္ဓာတ္တစ္မ်ဳိး ရွိေနသည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွေန၍ သူ၏လီးတန္ႀကီးအား ရစ္ပတ္ကာဆြဲ၍ စုပ္ယူလိုက္သကဲ့သုိ႔ ခံစားရသျဖင့္ အေတြ႔မွာ ထူးလြန္းလွေလသည္။

“ႁပြတ္ ... ျဗစ္ ... ႁပြတ္ ... ပလပ္ ... ႁပြတ္ ... ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... ႁပြတ္ ... .ျဗစ္ ... ”
“ေကာင္းရဲ႕လား ... ကိုရယ္ ...”
ခင္သီတာက မ်ဳိးဝင္းသူ၏ မ်က္ႏွာအား ျပဳံးျပဳံးေလးၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
“ေကာင္းတာေပါ့ သီတာရယ္ ... သိပ္ေကာင္းတာပဲ ... ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ကိုဝင္းက သီတာ့ကို မခြဲႏိုင္တာေပါ့ ...”

မ်ဳိးဝင္းသူက ကာမခိုးမ်ားရီေဝေသာ မ်က္လုံးအစုံျဖင့္ ခင္သီတာအားၾကည့္ကာ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ လက္ကလည္း ခင္သီတာ၏ တင္ပါးထြားထြားအိအိႀကီးကို အရသာခံကာ ဆုတ္ညႇစ္ကိုင္တြယ္၍ ေနေလသည္။ ခင္သီတာကလည္း အလိုက္သိစြာျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ဖိ၍ဖိ၍ ေဆာင့္ေပးေနရာမွ သူမ၏ႀကီးထြားမို႔ေမာက္ေသာ ရင္သားႏွစ္မႊာအား မ်ဳိးဝင္းသူ၏ မ်က္ႏွာေပၚသုိ႔ ဝဲ၍ဝဲ၍ ခ်ေပးေနသျဖင့္ မ်ဳိးဝင္းသူက အငမ္းမရ စုပ္ယူလိုက္ရာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ မာေက်ာေနၿပီး ခင္သီတာ၏ တစ္ကိုယ္လုံးမွာလည္း တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာၿပီး သူမ၏ တင္သားႀကီးကိုလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေပးေလသည္။

“ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... ဒုတ္ ... ႁပြတ္ ... ျဗြတ္.....ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... အင့္ ... အင့္ ... အ ... အ ... ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... ႁပြတ္ ... ပလြတ္ ... ျဗစ္ ...”

အတန္ၾကာေအာင္ အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးၿပီးတဲ့ေနာက္ ခင္သီတာက လီးတန္ႀကီးကို အရင္းထိျမဳပ္သည္အထိ သူမ၏ ဆီးခုံေလးႏွင့္ ဖိကပ္ထားရင္းက မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ပါးျပင္အား သူမ၏ ပါးကေလးျဖင့္ေမွးကာ ကပ္ထားေတာ့သည္။ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွလည္း ခြ်ဲ က်ိက်ိအရည္မ်ားက စိမ့္ထြက္လာၿပီး မ်ဳိးဝင္းသူ၏ ဆီးခုံေပၚသုိ႔ တသြင္သြင္ စီးက်လာသည္။ ခင္သီတာ၏ ႏြမ္းဟိုက္ေသာ သက္ျပင္းခ်သံေလးမွာ ဟင္းကနဲ ထြက္ေပၚလာသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက အလိုက္သိစြာျဖင့္ ေအာက္မွေန၍ သူမ၏ခါးေလးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ေပြ႔ဖက္ထားေလသည္။

“သီတာ ... ၿပီးသြားၿပီလား ...”
“အင္း ...”
ခင္သီတာက သက္ျပင္းခ်သံေလးႏွင့္အတူ ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
“ဒါ့ျပင္ သီတာ နားခ်င္နားအုံးေလ ...”
“အို ... ကိုမွ မၿပီးေသးဘဲဟာ ...”
“ကိစၥမရွိဘူး ကို တလွည့္လုပ္ေပးအုံးမွာေပါ့ ...”

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ မ်ဳိးဝင္းသူက ခင္သီတာ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ေဘးသုိ႔ လွိမ့္၍ခ်လိုက္ရာ ေစာက္ေခါင္းထဲရွိ လီးတန္ႀကီးမွာ ႁပြတ္ကနဲ ျပန္၍ ထြက္သြားေလသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက သူ၏လီးတန္ႀကီးတြင္ ေပေနေသာ ခင္သီတာ၏ သုတ္ရည္မ်ားအား အဝတ္စတစ္ခုျဖင့္ သုတ္ပစ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ခင္သီတာအား ဖက္ကာ ပါးျပင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို သြက္သြက္လက္လက္ႀကီး နမ္းပစ္လိုက္သည္။

“သီတာ … ဒူးေထာက္ၿပီး ကုန္းေပးေနာ္”
ခင္သီတာကလည္း အလိုက္သိစြာျဖင့္ သူမ၏ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေထာက္လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္အထက္ပိုင္းကို ေမွာက္၍ခ်လိုက္ရာ သူမ၏ ျဖဴေဖြးအိစက္ေနေသာ တင္သားေကာ့ေကာ့ထြားထြားႀကီးမွာ အထက္သုိ႔ေထာင္ေနၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးက ေနာက္သုိ႔ ျပဴးထြက္ေနေလသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ ေကာ့ေကာ့ထြားထြား တင္ပါးႀကီးေနာက္မွေန၍ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေနာက္သုိ႔ျပဴးထြက္ေနေသာ ခင္သီတာ၏ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာအား လက္မႏွင့္ၿဖဲ၍ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေတ့လိုက္ၿပီးလွ်င္ သူမ၏ ႏဲြ႔ေႏွာင္းေသာ ခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားရပါးရဆြဲကာ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“ပလြတ္ ... ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... ဒုတ္ ... အေမ့ ... ”
ခင္သီတာမွာ အရွိန္ျဖင့္ အေရွ႕သုိ႔ ငိုက္က်သြားသည္။
“ေျဖးေျဖးလိုးပါ ကိုရယ္”
ခင္သီတာက ေတာင္းပန္သံေလးႏွင့္ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း မ်ဳိးဝင္းသူကေတာ့ ရမၼက္ရွိန္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့သည့္အလား ခင္သီတာ၏ တင္ပါးေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားကို အငမ္းမရဆုပ္နယ္ရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍လိုးသည္။

“ျဗစ္ ... ပလြတ္ ... ျဗစ္ ... ဒုတ္ ... ျဗစ္ ... .ျဗစ္ ... ဒုတ္ ... အင့္ ... အင့္ ... .အေမ့ ... ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... ဒုတ္ … အင့္ ... ဟင့္ ... .ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... ျဗြတ္ ... အ ... .အား ... .”

မ်ဳိးဝင္းသူက ေဆာင့္၍လိုးေနရင္း အားမလိုအားမရျဖစ္လာဟန္ျဖင့္ ခင္သီတာ၏ ခပ္ကားကား ေထာက္ထားေသာ ဒူးႏွစ္လုံးကို ဆြဲစိလိုက္ရာ ေစာေစာက ဟက္တက္ကေလးကြဲေနေသာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေစ့သြားၿပီးေနာက္ က်ဥ္းၾကပ္သြားၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ဖိညႇစ္၍ ထားေလသည္။ ထိုအခါတြင္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္မွာ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ လီးတန္ႀကီးကို အားရပါးရ ဆုပ္ထားသလိုျဖစ္ကာ အရသာရွိလွသည္။ မ်ဳိးဝင္းသူက သူမ၏ ရင္သားထြားထြားႀကီးႏွစ္မႊာကို ညႇစ္ဆြဲကိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ အားရပါးရေဆာင့္ေလရာ ခင္သီတာမွာလည္း ေအာက္မွေန၍ တင္သားႀကီးမ်ားကို အခ်က္က်က် ေကာ့ကာ ေထာင္ကာ ေပးေနမိေတာ့သည္။

“ျဗစ္ ... ပလြတ္ ... ျဗစ္ ... ျဗစ္ ... .ဟင့္…ဟင့္ ... ႁပြတ္ ... .ျဗစ္ ... .ဟင့္ ... ဟင္း……”

ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ မ်ဳိးဝင္းသူ၏ လီးတန္ႀကီးအတြင္းမွ ပူေႏြးေသာ သုတ္ရည္မ်ားက စစ္ကနဲ စစ္ကနဲ ပန္းထြက္လာၿပီး သူမ၏ သားအိမ္အတြင္းသုိ႔ ပန္းဝင္သြားေလေတာ့ရာ ခင္သီတာမွာ တဟင္းဟင္းညီးရင္း ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္စြာျဖင့္ အိပ္ယာေပၚသုိ႔ ဝမ္းလ်ားေမွာက္၍ က်သြားေတာ့ရာ မ်ဳိးဝင္းသူမွာလည္း သူမ၏ ႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို မလြတ္တမ္း ဆြဲထားရင္း သူ၏လီးႀကီးကို အတင္းဖိကပ္ထားကာ ခင္သီတာ၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ ေမွာက္လ်က္က်သြားေလေတာ့သည္။

စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားဖတ္ရတာ အဆင္ေျပေအာင္ ဇာတ္လမ္းေကာင္းမ်ား ရွာျပီးတင္ေပးေနပါတယ္ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ားကလဲ Admin အားေက်းဇူးတုန္႔ျပန္ေသာအေနျဖစ္ လာဖတ္တိုင္ လာဖတ္တိုင္း အေပၚဖက္ႏွင့္ ေဘးဖက္တြင္ ရွိေသာ ေၾကာ္ျငာပံုေလးမ်ားအား တစ္ပံုခ်င္းစီကို တစ္ခ်က္စီ ႏွိပ္ျပီးေတာ့ ၾကည့္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုပါရေစ ေၾကာ္ျငာပံုမ်ား ကလစ္အခ်က္ေရ မ်ားလာပါက Admin အတြက္ Post အသစ္ေတြ မ်ားမ်ားေရးဖို႔ အားေဆးတစ္ခြက္ပါ.. ဒီBlogအားဆက္လက္ရွင္သန္ရန္ ဒိုမိန္းဝယ္ဖို႔ ေငြရရွိေအာင္ ေၾကာ္ျငာလက္ခံထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ အျပန္အလွန္ ေက်းဇူးတုန္႔ျပန္ၾကတာေပါ့ ..
    Copy From ---- >> အျပာဇာလမ္းမ်ား apyar.blogspot.com